De expositie Thuisvaart zet de reis centraal, de reis als de overbrugging van een wereld van verschil. De tentoonstellingsmaker bouwt een symbolische brug waarover de mensen de expositie binnenlopen. ‘Vooral per schip heeft de reis een zekere duur – een maand, waarin de repatriant in een soort niemandsland, zonder vaste grond onder de voeten, leeft tussen verleden en toekomst, heimwee en hoop, wrok en dankbaarheid. Opgeblazen foto’s, afgewisseld met kleine kiekjes, collages van complete passagierslijsten, per schip, op datum van aankomst, naam passagier en adres van bestemming.
Krantenberichten, journaalfragmenten, flarden geluid, en karakteristieke tekstpassa- ges. Kortom over registratie, embarkatie, transport, identificatie, aankleding, debarka- tie, distributie, requiratie, ontvangsten en cadeaus. Deze presentatie is opzettelijk fragmentarisch, als een fotoalbum, losse beelden die mede kleur krijgen door herinneringen en al dan niet “uitgesproken” associaties van het publiek’, werd in de Pasarkrant uitgelegd.
